DRESS H&M
GLASSES Rossman
TROUSERS Converse
Podobają się zdjęcia? Dajcie znać! Ja osobiście jestem bardzo zadowolona. Ściskam.
12 maja 2016
1' I know, I'm acting a bit crazy
Pierwszy post tego typu. Zapraszam do oglądania.
T-SHIRT - H&M
JEANS - BERSHKA
TROUSERS - VANS
T-SHIRT - H&M
JEANS - BERSHKA
TROUSERS - VANS
Podobają się zdjęcia? Dajcie znać, czy chcecie tego typu posty. Ściskam mocno.
9 maja 2016
Liebster Blog Award
Hej! Z racji na to, że wczoraj zostałam nominowana do LBA, postanowiłam, że odpowiem na zadane mi pytania. Nominacja do Liebster Blog Award jest otrzymywana od innego blogera w ramach uznania za "dobrze wykonaną robotę'' Po odpowiedzeniu na pytania obowiązkiem jest wyznaczyć kilka innych blogów do tego właśnie 'wyzwania' - linki znajdziecie poniżej. Otrzymałam to wyróżnienie od Patrycji, której link do bloga również znajdziecie na dole. To co? Zaczynamy!
1. Dlaczego postanowiłaś pisać bloga?
Odpowiadałam na to wiele razy, głównie na snapchacie, bo tam dostałam o to najwięcej pytań, jednak nowi obserwatorzy mogą być tego ciekawi. Bloga założyłam z nudy już ponad dwa lata temu. Chciałam tworzyć coś nowego, coś zupełnie innego, więc założyłam bloga. Z początku nazywał się 'czekoladowetruskawki', jednak w kwietniu zeszłego roku zmieniłam na 'jestem-emilia'. Nie miałam wtedy dużo osób czytających go. Mogłabym nawet powiedzieć, że to ja byłam jego stałym obserwatorem. Wszystko zmieniło się na początku gimnazjum. Wtedy coś się przełamało, z dnia na dzień coraz więcej osób zaczęło go czytać [nauczyciele też, ale to tak max.2]. Dostawałam coraz więcej miłych słów co przyczyniło się do tego, że nadal prowadzę tego bloga, i lubię to robić, po prostu lubię.
2.Miałaś jakieś problemy z pisaniem postów na początku?
Szczerze mówiąc nie. Byłam wtedy w 5 klasie, a pomysłów miałam co nie miara. Kiedyś miałam taki moment, że chciałam usunąć stare posty, ale stwierdziłam, że chcę aby było widać we mnie tą zmianę. Ostatnio nawet je przejrzałam, stwierdziłam, że niektóre są naprawdę głupie. Problemy tak naprawdę nigdy się nie pojawiły, nie mówiąc oczywiście o tym, że w życiu każdego blogera pojawia się moment, w którym brakuje pomysłów i robią przerwę.
3.Jaki jest Twój ulubiony blog?
Myślę, że nie muszę się dużo rozpisywać. jestemdawid.blogspot.com
4.Na czyj koncert chętnie byś poszła?
Na pewno na koncert mojego idola, to chyba oczywiste. W pobliżu mojego miasta jakim jest Poznań, będzie grać w Śremiu i Inowrocławiu. Do tego drugiego trochę dalej, zobaczymy, może się uda.
5.Masz jakieś zainteresowania?
Nie wiem, czy można to w ogóle nazwać zainteresowaniem, ale bardzo lubię odkrywać nową muzykę. Bardzo lubię nagrywać na snapchacie, jednak ostatnio mam na to mało czasu, i staram się nagrywać chociaż raz w tygodniu w weekend, jeśli chcecie możecie dodać fleur.rebellex. Lubię uczyć się języka angielskiego, robię dużo błędów, moja wymowa nie jest rewelacyjna, ale uważam, że każdy uczy się na własnych błędach. Z czasem moje słownictwo się poszerzy, a ja nie będę robiła banalnych błędów w gramatyce. Muszę wspomnieć również o grze na gitarze, na której gram już ponad rok. Uczę się sama. Nie mam żadnej osoby, która mogłaby mnie czegoś nauczyć, dlatego też nie gram jak wirtuoz, po prostu gram, po swojemu.
6.Na co zwracasz szczególną uwagę na innych blogach?
Nie czytam wielu blogów, jednak jest kilka rzeczy, które mogłabym wymienić. Na pewno na to, co zawarte jest w tekście. Wygląd jest dla mnie sprawą drugorzędną, co nie znaczy, że nie zwracam na to uwagi. Patrze na to, czy w tle nie leci muzyczka, która często przeszkadza mi w czytaniu bloga i skoncentrowanie się na tym, co do przekazania ma autor. Warto się więc zastanowić, czy nie lepiej zrezygnować z tego gadżetu, lub zmienić muzykę na spokojniejszą.
7.Masz najlepszego przyjaciela/przyjaciółkę? Jeśli tak napisz coś o nim.
Z Martyną znam się od stycznia 2015r, a z Dominiką od lutego 2015r, jednak dopiero w kwietniu zaczęłyśmy się przyjaźnić. Co mam o nich powiedzieć. Kocham je ponad wszystko. Przeżyłyśmy wiele kłótni, jednak nadal po tym wszystkim trzymamy się razem. To coś jak magnes. Gdy na chwilę odejdziesz, coś w środku Ciebie nie pozwala tak po prostu odejść. Ja pomagam im, one pomagają mi. Jest tak, jak powinno być.
8.Serial który byś nam poleciła?
Nie oglądam seriali. Według mnie te wszystkie seriale typu 'ukryta prawda', 'trudne sprawy' czy 'dlaczego ja ' nie wnoszą do naszego życia nic przydatnego. Oglądając to marnujemy swój czas. Szczerze wolałabym oglądać haul zakupowy jakiejś youtuberki. Ostatnio oglądam dużo horrorów, jednak żaden który widziałam nie wzbudził u mnie wielkiego strachu. Polecam bardzo horror "Pokój 1408" Nie jest straszny, ale ma bardzo ciekawą fabułę.
9.Ulubiony aktor?
Nie posiadam.
10.Masz jakieś plany na swoją przyszłość?
Chciałabym skończyć dobre studia, które dadzą mi pracę. Jaką? Jeszcze niczego nie jestem pewna. Halo. Mam dopiero 14 lat, nie muszę jeszcze patrzeć na swoją głębszą przyszłość. Co będzie to będzie, nie da się niczego zaplanować w stu procentach.
11.Co sądzisz o swoich czytelnikach?
Bardzo się cieszę że są. Motywują mnie do prowadzenia bloga.
NOMINOWANI
http://karollayn.blogspot.com/
http://lifeworldandme.blogspot.com/
http://aguuuszka.blogspot.com/
Nominowała mnie:
http://mvrcia.blogspot.com/
1. Dlaczego postanowiłaś pisać bloga?
Odpowiadałam na to wiele razy, głównie na snapchacie, bo tam dostałam o to najwięcej pytań, jednak nowi obserwatorzy mogą być tego ciekawi. Bloga założyłam z nudy już ponad dwa lata temu. Chciałam tworzyć coś nowego, coś zupełnie innego, więc założyłam bloga. Z początku nazywał się 'czekoladowetruskawki', jednak w kwietniu zeszłego roku zmieniłam na 'jestem-emilia'. Nie miałam wtedy dużo osób czytających go. Mogłabym nawet powiedzieć, że to ja byłam jego stałym obserwatorem. Wszystko zmieniło się na początku gimnazjum. Wtedy coś się przełamało, z dnia na dzień coraz więcej osób zaczęło go czytać [nauczyciele też, ale to tak max.2]. Dostawałam coraz więcej miłych słów co przyczyniło się do tego, że nadal prowadzę tego bloga, i lubię to robić, po prostu lubię.
2.Miałaś jakieś problemy z pisaniem postów na początku?
Szczerze mówiąc nie. Byłam wtedy w 5 klasie, a pomysłów miałam co nie miara. Kiedyś miałam taki moment, że chciałam usunąć stare posty, ale stwierdziłam, że chcę aby było widać we mnie tą zmianę. Ostatnio nawet je przejrzałam, stwierdziłam, że niektóre są naprawdę głupie. Problemy tak naprawdę nigdy się nie pojawiły, nie mówiąc oczywiście o tym, że w życiu każdego blogera pojawia się moment, w którym brakuje pomysłów i robią przerwę.
3.Jaki jest Twój ulubiony blog?
Myślę, że nie muszę się dużo rozpisywać. jestemdawid.blogspot.com
4.Na czyj koncert chętnie byś poszła?
Na pewno na koncert mojego idola, to chyba oczywiste. W pobliżu mojego miasta jakim jest Poznań, będzie grać w Śremiu i Inowrocławiu. Do tego drugiego trochę dalej, zobaczymy, może się uda.
5.Masz jakieś zainteresowania?
Nie wiem, czy można to w ogóle nazwać zainteresowaniem, ale bardzo lubię odkrywać nową muzykę. Bardzo lubię nagrywać na snapchacie, jednak ostatnio mam na to mało czasu, i staram się nagrywać chociaż raz w tygodniu w weekend, jeśli chcecie możecie dodać fleur.rebellex. Lubię uczyć się języka angielskiego, robię dużo błędów, moja wymowa nie jest rewelacyjna, ale uważam, że każdy uczy się na własnych błędach. Z czasem moje słownictwo się poszerzy, a ja nie będę robiła banalnych błędów w gramatyce. Muszę wspomnieć również o grze na gitarze, na której gram już ponad rok. Uczę się sama. Nie mam żadnej osoby, która mogłaby mnie czegoś nauczyć, dlatego też nie gram jak wirtuoz, po prostu gram, po swojemu.
6.Na co zwracasz szczególną uwagę na innych blogach?
Nie czytam wielu blogów, jednak jest kilka rzeczy, które mogłabym wymienić. Na pewno na to, co zawarte jest w tekście. Wygląd jest dla mnie sprawą drugorzędną, co nie znaczy, że nie zwracam na to uwagi. Patrze na to, czy w tle nie leci muzyczka, która często przeszkadza mi w czytaniu bloga i skoncentrowanie się na tym, co do przekazania ma autor. Warto się więc zastanowić, czy nie lepiej zrezygnować z tego gadżetu, lub zmienić muzykę na spokojniejszą.
7.Masz najlepszego przyjaciela/przyjaciółkę? Jeśli tak napisz coś o nim.
Z Martyną znam się od stycznia 2015r, a z Dominiką od lutego 2015r, jednak dopiero w kwietniu zaczęłyśmy się przyjaźnić. Co mam o nich powiedzieć. Kocham je ponad wszystko. Przeżyłyśmy wiele kłótni, jednak nadal po tym wszystkim trzymamy się razem. To coś jak magnes. Gdy na chwilę odejdziesz, coś w środku Ciebie nie pozwala tak po prostu odejść. Ja pomagam im, one pomagają mi. Jest tak, jak powinno być.
8.Serial który byś nam poleciła?
Nie oglądam seriali. Według mnie te wszystkie seriale typu 'ukryta prawda', 'trudne sprawy' czy 'dlaczego ja ' nie wnoszą do naszego życia nic przydatnego. Oglądając to marnujemy swój czas. Szczerze wolałabym oglądać haul zakupowy jakiejś youtuberki. Ostatnio oglądam dużo horrorów, jednak żaden który widziałam nie wzbudził u mnie wielkiego strachu. Polecam bardzo horror "Pokój 1408" Nie jest straszny, ale ma bardzo ciekawą fabułę.
9.Ulubiony aktor?
Nie posiadam.
10.Masz jakieś plany na swoją przyszłość?
Chciałabym skończyć dobre studia, które dadzą mi pracę. Jaką? Jeszcze niczego nie jestem pewna. Halo. Mam dopiero 14 lat, nie muszę jeszcze patrzeć na swoją głębszą przyszłość. Co będzie to będzie, nie da się niczego zaplanować w stu procentach.
11.Co sądzisz o swoich czytelnikach?
Bardzo się cieszę że są. Motywują mnie do prowadzenia bloga.
NOMINOWANI
http://karollayn.blogspot.com/
http://lifeworldandme.blogspot.com/
http://aguuuszka.blogspot.com/
Nominowała mnie:
http://mvrcia.blogspot.com/
snapchat: fleur.rebellex
instagram: jestem_emilia
*Nie pozwalam na kopiowanie oraz rozpowszechnianie zamieszczonego przeze mnie zdjęcia 'Liebster Blog Award"
7 maja 2016
Znieczulica chorobą społeczną
Hej! Stwierdziłam, że poruszę ten temat, gdyż jest on Wam na pewno znany i chociaż raz się z nim w życiu zetknęliście. Według mnie znieczulica to największa choroba we współczesnym świecie. Dotykana przez osoby starsze, dorosłych a także nas - młodzież. Dotyczy to nie tylko tego, gdy widzimy kogoś leżącego na ulicy ale też gdy słyszymy, że w mieszkaniu obok stosuje się przemoc. Ludzie zazwyczaj:
a) boją się i nie chcą się w to mieszać. Jeszcze nie daj boże im się coś stanie.
b) nie robią nic, jest im to obojętne, przechodzą obok problemu szerokim łukiem odwracając wzrok.
Czy da się tym zarazić? Pewnie że tak. W szczególności przez innych ludzi + nie mamy w danej sytuacji swojego własnego rozumu i robimy to, co inni - omijamy. Na początku jest nam to wszystko obojętne. Często spieszymy się mówiąc, że nie mamy czasu. Po czasie wyniszcza się w nas tzw. odruch pomocy. Sądzę, że najczęstszym przykładem są tu osoby biedne, bezdomne, czasem i alkoholicy. Często proszą o pieniądze, lecz zdarzają się też prośby o kupienie jedzenia. Nie odmawiajmy. Jeśli mamy małe wątpliwości dajmy chociaż te 2 zł, a gdy kupimy bezdomnemu chociaż banany i wodę to przecież nie zbiedniejemy. W tym momencie te kilka złotych przyda mu się więcej niż nam. Uśmiech, który otrzymamy w zamian da nam prawdziwa szczęście, a wiecie dlaczego? bo to szczery uśmiech, nie żaden wymuszony. Przez to możemy zauważyć, że po świecie nie chodzą sami alkoholicy, ale osoby, którym nie powiodło się w życiu, są zagubieni własną osobą i potrzebują często dużo odwagi, by poprosić o pomoc.
Zastanawiam się ile taki człowiek spotkał w życiu takich ludzi, którzy odmówili mu pomocy lub spojrzeli na niego krzywym wzrokiem. Oczywiście, na świecie jest wielu ludzi, którzy oszukują, lecz czy to jest powód dla którego powinniśmy definitywnie odmówić pomocy? Najgorsze jest chyba to, że stać nas na drogie ubrania, chodzenia do restauracji a nie stać nas na coś drobnego do jedzenia, gdy poprosi nas o to biedny. A co z policją, którzy często nie zwracają uwagi na leżącego, brudnego człowieka na ławce. Co z personelem w szpitalach, którzy widząc zwijającego się z bólu człowieka udają że nic nie widzą? Są tacy, którzy reagują lub nie, tym pierwszym Bogu dziękować.
Jeśli nie będziemy pomagać, będziemy odwracać głowę udając, że nic nie widzimy to zarazimy w ten sposób innych ludzi, w których po czasie również wyniszczy się odruch pomocy.
To jest właśnie słynna znieczulica, której tak nienawidzę i nie rozumiem, dlaczego ludzie mają ją w sobie w tak nadmiernej ilości. Pomagaj, nie odwracaj się plecami, bo ty sam nie wiesz, czy za kilka lat nie znajdziesz się na jego miejscu.
a) boją się i nie chcą się w to mieszać. Jeszcze nie daj boże im się coś stanie.
b) nie robią nic, jest im to obojętne, przechodzą obok problemu szerokim łukiem odwracając wzrok.
Czy da się tym zarazić? Pewnie że tak. W szczególności przez innych ludzi + nie mamy w danej sytuacji swojego własnego rozumu i robimy to, co inni - omijamy. Na początku jest nam to wszystko obojętne. Często spieszymy się mówiąc, że nie mamy czasu. Po czasie wyniszcza się w nas tzw. odruch pomocy. Sądzę, że najczęstszym przykładem są tu osoby biedne, bezdomne, czasem i alkoholicy. Często proszą o pieniądze, lecz zdarzają się też prośby o kupienie jedzenia. Nie odmawiajmy. Jeśli mamy małe wątpliwości dajmy chociaż te 2 zł, a gdy kupimy bezdomnemu chociaż banany i wodę to przecież nie zbiedniejemy. W tym momencie te kilka złotych przyda mu się więcej niż nam. Uśmiech, który otrzymamy w zamian da nam prawdziwa szczęście, a wiecie dlaczego? bo to szczery uśmiech, nie żaden wymuszony. Przez to możemy zauważyć, że po świecie nie chodzą sami alkoholicy, ale osoby, którym nie powiodło się w życiu, są zagubieni własną osobą i potrzebują często dużo odwagi, by poprosić o pomoc.
Zastanawiam się ile taki człowiek spotkał w życiu takich ludzi, którzy odmówili mu pomocy lub spojrzeli na niego krzywym wzrokiem. Oczywiście, na świecie jest wielu ludzi, którzy oszukują, lecz czy to jest powód dla którego powinniśmy definitywnie odmówić pomocy? Najgorsze jest chyba to, że stać nas na drogie ubrania, chodzenia do restauracji a nie stać nas na coś drobnego do jedzenia, gdy poprosi nas o to biedny. A co z policją, którzy często nie zwracają uwagi na leżącego, brudnego człowieka na ławce. Co z personelem w szpitalach, którzy widząc zwijającego się z bólu człowieka udają że nic nie widzą? Są tacy, którzy reagują lub nie, tym pierwszym Bogu dziękować.
Jeśli nie będziemy pomagać, będziemy odwracać głowę udając, że nic nie widzimy to zarazimy w ten sposób innych ludzi, w których po czasie również wyniszczy się odruch pomocy.
To jest właśnie słynna znieczulica, której tak nienawidzę i nie rozumiem, dlaczego ludzie mają ją w sobie w tak nadmiernej ilości. Pomagaj, nie odwracaj się plecami, bo ty sam nie wiesz, czy za kilka lat nie znajdziesz się na jego miejscu.
snapchat: fleur.rebellex
instagram: jestem_emilia
Subskrybuj:
Posty (Atom)